Από το Σάββατο 2 Ιουλίου η Κύπρος έγινε πιο φτωχή.
Έφυγε για το μακρύ ταξίδι ο Γιουτζέλ Κιοσίογλου, ο άνθρωπος, ο αγωνιστής, ο φίλος, ο δάσκαλος, ο ηθοποιός…
Τον γνώρισα λίγο μετά που άνοιξαν τα οδοφράγματα το 2003.
Ήταν ο δεύτερος Τ/κύπριος που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή. Ο πρώτος ήταν ο Κιαμίλ Τουντζέλ.
Έκτοτε θα είχαμε συχνές συναντήσεις και με τους δύο.
Και με τους δύο για τους κοινούς αγώνες και για το μέλλον του τόπου.
Η επαφή με τον Γιουτζέλ έγινε στενότερη όταν ξεκίνησε μια συνεργασία με τον ΑΣΤΡΑ 92,8.
Πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του.
Μιλούσε άπταιστα τα ελληνικά και γινόταν εύκολα αποδεκτός από τον καθένα.
Φιλικός και ευπροσήγορος, καλοσυνάτος και πάντα γελαστός, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Γεννήθηκε και έζησε αρκετά χρόνια στη Λεμεσό, την πόλη του όπως την έλεγε.
Όνειρο του ήταν να καταφέρει να ζήσει ξανά στην αγαπημένη του πόλη.
Ο Γιουτζέλ Κιοσίογλου πέρασε πολλά στη ζωή του.
Στα πέτρινα χρόνια έγινε στόχος και των Ε/κυπρίων και των Τ/κυπρίων ακροδεξιών.
Κινδύνευσε πολλές φορές η ζωή του αλλά δεν τα έβαλε κάτω.
Με τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων μπήκε στην πρώτη γραμμή στον αγώνα για την επανένωση.
Σε απόλυτη και αγαστή συνεργασία με τον ΑΣΤΡΑ έλαβε μέρος σε πολλές εκδηλώσεις επαναπροσέγγισης και συμφιλίωσης. Όργωσε κυριολεκτικά ολόκληρη την Κύπρο παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε κυρίως τους τελευταίους μήνες.
Ήταν η φωνή των Ε/κυπρίων ανάμεσα στους Τ/κύπριους και των Τ/κυπρίων ανάμεσα στους Ε/κύπριους.
Κάθε Παρασκευή πιστός στο ραντεβού του με τους ακροατές του ΑΣΤΡΑ στη δικοινοτική εκπομπή «Ελάτε Κυπραίοι να μιλήσουμε». Μετέφερε στα ελληνικά και στα τούρκικα όσα λέγονταν στην εκπομπή.
Δεν αρνήθηκε ποτέ πρόσκληση για διάλογο.
Ήταν ο κύριος πρωταγωνιστής στις εκδηλώσεις παρουσίασης του βιβλίου «Το άλλο μισό» σε όλη την ελεύθερη Κύπρο.
Θυμούμαι ότι δέχθηκε με ιδιαίτερη χαρά την πρόσκληση της Γ’ Τεχνικής Σχολής Λεμεσού να λάβει μέρος σε κοινή εκδήλωση εκπροσώπων των κοινοτήτων και μειονοτήτων της Κύπρου, Ε/κυπρίων, Τ/κυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων.
Είχα την τύχη να τον συνοδεύσω σε εκείνη τη συνάντηση και μου προκάλεσε εντύπωση η αποδοχή που έτυχε από τους μαθητές η ομιλία του.
Μια ομιλία γεμάτη αγάπη για την Κύπρο, για το λαό της.
Μια ομιλία με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, στην επανένωση του τόπου χωρίς κατοχικό στρατό και συρματοπλέγματα…
Είμαστεν Κυπραίοι, έλεγε και ξανάλεγε ο Γιουτζέλ.
Και αυτό το έλεγε χωρίς να διαγράφει την τουρκική καταγωγή του.
Γιατί πάνω απ’ όλα για τον ίδιο ήταν η Κύπρος!
Στο καλό Γιουτζέλ…
1 σχόλιο:
παραδιγμα προς μιμιση για ολους τους κυπρεους
Δημοσίευση σχολίου