Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ΠΕΡΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ Ο ΛΟΓΟΣ




Το τελευταίο διάστημα γίνονται κάποιες συζητήσεις για τη χρησιμότητα ή όχι των στρατιωτικών παρελάσεων.
Ο καθένας από εμάς έχει κάποια εμπειρία από παρελάσεις από το σχολείο είτε από το στρατό.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα αν στον 21ο αιώνα και εν μέσω της παγκοσμιοποίηση και των προσπαθειών για συνύπαρξη λαών και πολιτισμών, οι παρελάσεις έχουν να διαδραματίσουν οποιονδήποτε θετικό ρόλο.





Επί του θέματος υπάρχουν τρεις (τουλάχιστον) απόψεις:

1. Εκείνη που θεωρεί το ζήτημα ως καθαρά στρατιωτική (άρα βίαιη) επίδειξη δύναμης και ότι στην περίπτωση των μαθητικών παρελάσεων απουσιάζει ο σεβασμός της διαφορετικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Υποστηρίζει επίσης ότι μέσω αυτών των εκδηλώσεων εμπεδώνεται η συνολική πειθαρχία και η στροφή προς εθνικιστικά πρότυπα

2. Βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη πορεία με την πρώτη άποψη. Θεωρεί ότι εφόσον το κράτος κινδυνεύει από (υπαρκτούς ή ανύπαρκτους) εχθρούς και γι αυτό θα πρέπει να είναι πάντοτε σε εγρήγορση για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε κινδύνου. Κατά συνέπεια, η πραγματοποίηση και μαθητικών παρελάσεων ενσταλάζει στους νέους το αίσθημα της προστασίας του έθνους ή του κράτους και εντείνει τον εθνικισμό τους.

3. Η τρίτη άποψη βρίσκεται κάπου στο μέσο. Ενώ θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχει ο στρατός για ευνόητους λόγους και να γίνονται παρελάσεις μαθητικές ή στρατιωτικές, μπορεί να υπάρχει το εθνικό αίσθημα χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι ταυτίζεται με τον εθνικισμό.
Παράλληλα οι νέοι μπορούν να ανέχονται τη διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα.


Ποια είναι λοιπόν η δική σας άποψη;