Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

ΛΙΜΝΙΤΗΣ – ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ

Τα όσα διαδραματίστηκαν στο Λιμνίτη στις 2 Σεπτεμβρίου ήταν επόμενο ότι θα προκαλούσαν έντονες αντιδράσεις ιδιαίτερα εκείνων που βλέπουν με επιφύλαξη τις συνομιλίες.


Ο βουλευτής της ΕΔΕΚ Γιώργος Βαρνάβα δήλωσε στον ΑΣΤΡΑ την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου ότι εκτός από την απόγνωση και απογοήτευση άρχισε να υπάρχει και δυσπιστία, που άρχισε να δημιουργείται από τις αλλεπάλληλες φορές που οι λεγόμενες τ/κ αρχές αναίρεσαν συμφωνίες μεταξύ των ηγετών για διάνοιξη του Λιμνίτη.


Οι εξελίξεις πρόσθεσε, φέρνουν απογοήτευση και για το αποτέλεσμα των συνομιλιών και η κυβέρνηση θα πρέπει να ενημερώσει τους εντός και εκτός Κύπρου εμπλεκόμενους, στέλλοντας το μήνυμα ότι δεν μπορεί να ανέχεται την υποτιμητική συμπεριφορά των κατακτητών.


Επόμενο, λοιπόν, ότι κάποιοι θα στοχεύσουν και παραπέρα από το θέμα Λιμνίτη. Θα στοχεύσουν στις συνομιλίες αξιοποιώντας την κάθε αρνητική εξέλιξη με στόχο να πλήξουν την κατάληξη τους.

Πέραν αυτών, η εφημερίδα “Σημερινή” την ίδια μέρα και με την ίδια αφορμή, καλεί την κυβέρνηση να λάβει απόφαση για άμεσο κλείσιμο των οδοφραγμάτων.


“Υπέβαλαν σε πρωτοφανή εξευτελισμό τους Ελληνοκυπρίους προσκυνητές, έδειξαν πρόθεση να κρατήσουν κλειστό το οδόφραγμα και να διατηρήσουν την ομηρία των κατοίκων της περιοχής. Ουδεμία πλέον αξιοπιστία και εγκυρότητα έχει ο λόγος τους και καμία αξία δεν έχει η υπογραφή τους”, γράφει στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα για να προσθέσει ότι:

“Είναι αναγκαίο, ενόψει της χθεσινής συμπεριφοράς των Τούρκων στο Λιμνίτη και της γενικότερης στάσης της Άγκυρας, να υπάρξει άμεση κυπριακή αντίδραση. Και δεδομένης της συνεχούς υπαναχώρησης της κατοχικής δύναμης και του εγκαθέτου της, ο Πρόεδρος Χριστόφιας καλείται να λάβει αποφασιστικές αποφάσεις. Καλούμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να προχωρήσει σε υποβολή εισήγησης, ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου, για κλείσιμο όλων των οδοφραγμάτων, αφού σε τίποτε πλέον δεν εξυπηρετούν, εκτός τις τουρκικές επιδιώξεις.”


Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι κάποιοι επιδιώκουν να πράττουν ότι είναι δυνατόν προκειμένου να πλήξουν τις συνομιλίες.


Και διερωτάται κάποιος:

- Γιατί τόσος φόβος για τις συνομιλίες;

- Γιατί παθαίνουν κάποιοι αλλεργία όταν ακούνε τη λέξη λύση;

- Τι πραγματικά επιδιώκουν ορισμένοι, θεληματικά ή άθελα;


Σημείωση: ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΠΡΟΤΙΘΕΝΤΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ, ΑΥΤΑ ΝΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ.

ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ